Κείμενο: Λίνα Περγάμαλη
Επιμέλεια ανάρτησης: Κλαίρη Μπαράκου
Τα λόγια είναι περιττά όπως είπε και ο δάσκαλος αλλά η χαρά και η ευτυχία της χθεσινής βραδιάς πρέπει με κάποιο τρόπο να εκφραστεί. Έβλεπες ένα στροβιλισμό χαράς, γέλιου και χορού στην απλοχωριά του πάρκου του λαού που σε καλούσε να γίνεις ένα με την πολυάριθμη παρέα που γέμιζε τον χώρο.
Παντού έβλεπες χαρούμενα πρόσωπα, γελαστούς ανθρώπους, αγκαλιές, φιλιά, τραγούδια, χορούς, φωτιές, και φυσικά φαγητό και πιοτό… Έτσι είναι ο άνθρωπος… Τι περισσότερο να ζητήσεις από το αντάμωμα, από το να μοιραστείς χαρά με δικούς σου ή και με άγνωστους ανθρώπους, να πάρεις την κοινωνία της επαφής…
Ένα μελίσσι μου θύμιζε ο χθεσινός χώρος του Πάρκου του Λαού, ένα μελίσσι που δούλευε πυρετωδώς για κάτι κοινό… Το μέλι της χαράς… Ρούφαγα κάθε γέλιο, κάθε τραγούδι, κάθε χορό… Είχαν όλοι να πουν κάτι χαρούμενο.
Να! ο Λευτέρης ο Μαστραγγελής δάσκαλος στο Αλωνάκι, με χαρά διαπιστώνει πως για μια ακόμη φορά από το 2001, από τότε που λειτούργησε ο σύλλογός μας, φαίνεται πόσο αγαπάει ο κόσμος της Χαλκίδας το Αλωνάκι και τις εκδηλώσεις του…
Ο δάσκαλος Αντώνης Βεντούρης σηκώνει το ποτήρι με το κρασάκι και εύχεται καλή Αποκριά, διαπιστώνοντας ότι είναι έτσι όπως πρέπει να είναι, με τόση προσέλευση κόσμου, και την χαρά του ανταμώματος…
Και ο Ταξιάρχης ο Κοκκονός, επιβλέποντας και επιστατώντας στην προσφορά της μακαρονάδας και της ταραμοσαλάτας, εύστοχος στην παρατήρησή του : ΛΑΟΘΑΛΑΣΣΑ!!!
Το κρασάκι και το τσιπουράκι λίγο πιο πέρα έρρε άφθονο για να απογειώσει την χαρούμενη διάθεση. Όχι πως δεν υπήρχε δηλαδή ούτως ή άλλως…
Σκληρά εργαζόμενες αυτό το βράδυ η Δήμητρα η Πασιώτου ειδική στο άλλειμα της ταραμοσαλάτας σε φέτες ψωμί (νοστιμότατο μεζεδάκι) η Λεμονιά η Τάσιου, η Μάρθα η Λιανοστάθη-Θεοδωρακοπούλου, η Δήμητρα η Σκλαβούνου, η Γιωργία Παϊσίου και βέβαια η πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα η Φωτεινή η Σκολίδη…
Από πίσω σε μεγάλες, πελώριες κατσαρόλες ο Γιάννης ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας ¨Μια παλιά Ιστορία¨ στον Αη Γιώργη τον ΑΡΜΑ, πάλευε με τις μακαρονάδες του. Μια προσφορά για τον δικό μας χώρο με όλη του την καρδιά… (Ευχαριστούμε Γιάννη!!!)
Κυρία Βούλα, (ρωτάω μια χαρούμενη φίλη που μετέχει στην χαρά) πως περνάτε; “Υπέροχη βραδυά, Υπέροχη διοργάνωση, όλα υπέροχα… Απαντά με ζωγραφισμένο χαμόγελο…”
Απέναντι ο Βασίλης χαίρεται, βλέποντας όλον αυτό τον κόσμο που περνάει όμορφα και το ευχαριστιέται…
Και όπως λέει ο δάσκαλός μου ο Πέτρος ο Ρέτσας, τα λόγια είναι περιτά… Είναι στιγμές που χρειάζεται ο κόσμος… Αυτή είναι η Ελληνική Αποκριά…
Προσπάθησα να ξεμοναχιάσω τον δάσκαλο και πρόεδρο του Αλωνακίου τον Λιανοστάθη αλλά που να τον φυλακίσεις σε λίγες στιγμές ακινησίας. Το μόνο που του πήρα είναι το βαθύ και τρανταχτό του γέλιο και την ευχή του να είμαστε καλά…
Να είμαστε καλά λοιπόν και να κοινωνούμε πάντα τέτοιες όμορφες εκδηλώσεις… Καλή Αποκριά…
Καλή Σαρακοστή