Acherontia atropos & αρχαία τραγωδία

Κείμενο: Νίκος Μπάνος

Επιμέλεια ανάρτησης: Κλαίρη Μπαράκου

 ΥΒΡΙΣ, ΑΤΗ, ΝΕΜΕΣΙΣ, ΤΙΣΙΣ. Τα τέσσερα βασικά στοιχεία της αρχαίας τραγωδίας που λειτουργούν αρμονικά και αλληλοκαλύπτονται.

 Η ύβρις, η αλαζονική συμπεριφορά του ανθρώπου προς το Θείο προκαλούσε την επέμβαση του Δία και έστελνε την Άτη που τύφλωνε το νου και οδηγούσε τον ήρωα της τραγωδίας στην καταστροφή. Η Νέμεσις, τρίτο στοιχείο της τραγωδίας, η οργή του Θεού που τιμωρούσε και αποκαθιστούσε την τάξη του κόσμου. Η Τίσις , το τέταρτο στοιχείο, σημαίνει την τελική καταστροφή.

 Η αρχαία τραγωδία παιζόταν δημόσια, ασκώντας κριτική στην εξουσία, δίνοντας μαθήματα δημοκρατίας στους πολίτες. Η σύγχρονη τραγωδία “παίζεται” με τους ίδιους κανόνες, όπου υπάρχει βία, θύτης και θύμα, ακόμα και στη φύση, ίσως και σε μια ….κυψέλη!

 Ήρωας της τραγωδίας η πεταλούδα Acherontia. Λέγεται και Atropos, γιατί πήρε το όνομα τής μοίρας που έκοβε το νήμα της ζωής. Ο Αχέροντας, το ποτάμι των ψυχών, σφράγισε τον θώρακα της πεταλούδας με ένα σχήμα που έμοιαζε με νεκροκεφαλή. Επειδή το νέκταρ των λουλουδιών τής φαινόνταν δύσκολο στη συλλογή του, σαν πονηρή και τεμπέλα που ήταν, αποφάσιζε να κλέψει μέλι για τη συντήρησή της από τις κυψέλες.

 Η νύχτα προσφέρεται για ληστείες και επιλέγει να χτυπήσει εκεί που υπάρχει η πιο αδύναμη φρουρά. Με όπλο τις φερορμόνες και τις τσιρίδες της, που προσομοιάζουν της Βασίλισσας, ξεγελάει τις μέλισσες φρουρούς και ….βουρ!  στο μέλι. Από την αλαζονεία και τη λαιμαργία της όμως, ξεχνάει κάποια στιγμή να εκκρίνει τις φερορμόνες που ξεγελούν και τότε… γίνεται χαμός!

 Οι μέλισσες καταλαβαίνουν τον εισβολέα και πέφτουν πάνω της, τη “στολίζουν” ανάλογα, την κάνουν να μοιάζει με μελισσομπάλα και παίρνουν την εκδίκησή τους! (Νέμεσις). Τη θανατώνουν και της παίρνουν το μέλι που έφαγε. (Τίσις). Μετά την κερώνουν και τη θάβουν στο πιο σκοτεινό σημείο.

 Όσες ομοιότητες παρατηρήσετε με αυτούς που κλέβουν, λεηλατούν, βιάζουν και παραβιάζουν ψυχές και σώματα άλλων πλασμάτων, είναι τυχαίες. Όμως γι αυτούς που θα προκαλούν τραγωδίες να ξέρουν ότι μετά την ΥΒΡΗ, ακολουθούν ΑΤΗ, ΝΕΜΕΣΙΣ, ΤΙΣΙΣ.

Η Άτροπος ήταν η μεγαλύτερη από τις τρείς αδερφάδες της. Πάντα γραία σκοτεινή κι ανυποχόρητη, αδίστακτα έκοβε της ζωής το νήμα. Τάϊζε με πόνο το παρελθόν, εκεί ζούσε κι εβασίλευε. Κι ο Αχέροντας, ποτάμι της θλίψης και των αναστενάρηδων ψυχών, σφράγισε το θώρακα της πεταλούδας με ένα σχέδιο που θυμίζει νεκροκεφαλή. Αυτή η θανατερή φόρτιση την έκανε να πρωταγωνιστήσει ακόμα και στην αφίσα της Σιωπής των Αμνών (Ο Χάνιμπαλ Λέκτερ τοποθετούσε μια αχερόντια στο στόμα των θυμάτων του).https://www.kathimerini.gr/k/gastronomos