Κείμενο: Αγγελική Μούντριχα
Επιμέλεια ανάρτησης: Κλαίρη Μπαράκου
Άλλοι βρίσκονται στη θάλασσα και άλλοι στον ουρανό.Άλλοι ταξιδεύουν μέσα σε μια βάρκα και άλλοι ίπτανται με τη συνοδεία των πουλιών! Κι όλα αυτά μέσα από τις θεατρικές παραστάσεις που φιλοξενεί αυτόν τον καιρό η πόλη μας.
Εγώ ήμουν από αυτούς που πέταξαν παρέα με τους Όρνιθες του Αριστοφάνη. Μια κωμωδία από το μακρύ παρελθόν ντυμένη με μηνύματα από το παρόν. Κι ενώ στην κωμωδία περιμένεις μόνο να γελάσεις, και το γέλιο είναι η αλήθεια ήταν άφθονο, η μουσική, η κίνηση, το σκοτεινό πρόσωπο κάποιων χαρακτήρων σε βάζουν σε σκέψεις . Το γελοίο μπλέκεται με το θλιβερό, το τρομακτικό. Κι εκεί, δε μπορείς παρά να αναρωτηθείς και να προβληματιστείς για τον κίνδυνο που ενέχουν όλες αυτές οι συμπεριφορές που υπήρχαν, υπάρχουν και μάλλον θα συνεχίσουν να υπάρχουν και που πολλές φορές διακωμωδούμε, αγνοώντας ότι καταφέρνουν να ορίσουν τη ζωή μας από την αρχαιότητα ως σήμερα.
Στο ταξίδι που ξεκίνησαν οι δυο ήρωες, προκειμένου να βρουν έναν νέο τόπο να ζήσουν, θα γίνουν πολλά. Όλα αυτά τα οποία νομίζουν ότι έχουν αφήσει πίσω τους τα βρίσκουν μπροστά τους και μόνο όταν οι ίδιοι έχουν πραγματικά ανοίξει τα φτερά τους μένοντας σταθεροί στις αποφάσεις τους καταφέρνουν να τα διώξουν μακριά και να ανασάνουν.
Μια ξεχωριστή προσέγγιση του έργου του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία του Άρη Μπινιάρη. Μια παράσταση με κορυφαίους πρωταγωνιστές, τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο στον ρόλο του Πισθέταιρου και τον Γιώργο Χρυσοστόμου στον ρόλο του Ευελπίδη, που στα δικά μου μάτια τουλάχιστον το βαρύ όνομά τους όχι μόνο δεν επισκιάζει, αλλά αφήνει το ταλέντο του μεγάλου αυτού θιάσου να αναδειχθεί.
Μια παράσταση γεμάτη μουσική (μόνο για τη μουσική του Αλέξανδρου Δράκου Κτιστάκη θα μπορούσε να γραφτεί ένα νέο άρθρο), κίνηση, εικόνες που σε μεταφέρουν σε έναν κόσμο υπερβατικό. Μια παράσταση που αξίζει κανείς να δει!
