Κείμενο: Νίκος Μπάνος
Επιμέλεια ανάρτησης: Κλαίρη Μπαράκου
Τι πιο ξεδιάντροπο, ειλικρινές και προδοτικό από τα μάτια μας;
Είναι το μόνο μέρος του σώματός μας που αλλάζει ακαριαία ανάλογα με το ποιος είναι απέναντί μας. Τα χέρια μένουν ίδια, τα νύχια, ο λαιμός, ακόμα και τα μαλλιά.
Τα μάτια όμως… Ανάβουν ή σβήνουν. Ουρλιάζουν ή ζητωκραυγάζουν. Απελπίζονται και μερικές φορές χάνουν τον εαυτό τους.
Μπορείς να συγκρατήσεις ένα χαμόγελο, αλλά όχι ένα βλέμμα. Μπορείς να σταματήσεις ένα χάδι ή ένα φιλί. Ή μια κραυγή. Τα μάτια όμως λένε την αλήθεια.
Τόσο που αν μιλάνε πολύ πρέπει να τα χαμηλώσεις. Ή να τα αποστρέψεις εντελώς αν αποκαλύψουν πάρα πολλά.
Τα μάτια είναι δύσκολο να κρυφτούν. Είναι το δακτυλικό μας αποτύπωμα, η αναπνοή μας. Φέρουν το όνομά μας. Εκείνα δεν τα νοιάζει…. μας προδίδουν κι έτσι μας σώζουν.