Κείμενο: Αναστασία Τσαλκιτζή
Επιμέλεια ανάρτησης: Κλαίρη Μπαράκου
Ζέστη, λίβας, καύσωνας κι εγώ γυρίζοντας από τη θάλασσα, την ανάσα δροσιάς μας, σκέφτομαι αν θα πάω στο θέατρο Αυλιδείας Αρτέμιδος για την εκδήλωση της χορωδίας του θεάτρου Χαλκίδας. Είναι τόσο αποπνικτική η ατμόσφαιρα που το μόνο που επιθυμώ είναι να κλειστώ στο δωμάτιο προστατευμένη με την τεχνική δροσιά.
Μα καθώς η βραδιά κάνει την εμφάνισή της και μην μπορώντας πλέον να απολαύσω το διάβασμα αποφασίζω στη στιγμή να απολαύσω την εκδήλωση. 8:45 και κατευθύνομαι με το μικρό μου αυτοκινητάκι στο θέατρο. Ο δρόμος έρημος και οι ρόδες του αυτοκινήτου καταπίνουν τόσο γρήγορα τη μικρή χιλιομετρική απόσταση.
Παρκάρω ακολουθώντας τις οδηγίες των εθελοντών και με βήμα γοργό κατευθύνομαι στο μικρό θέατρο. Διαλέγω θέση ψηλά στο πλαϊνό διάζωμα και περιμένω απολαμβάνοντας τη μοναδική ομορφιά του τοπίου. Οι χορωδοί ανεβαίνουν στη σκηνή και η παράσταση με τίτλο «Τραγούδι μου σου γράφω να σου πω» ξεκινά. Η μελωδία των τραγουδιών μοναδική, η σκηνική τους παρουσία εξαιρετική, η αφήγηση των γραμμάτων τόσο ζωντανή και ο ενορχηστρωτής όλων αυτών, ο Αναστάσιος Φριτζέλας ……….μμμ δυστυχώς αδύνατον να βρω τη λέξη για να εκφράσω τα θαυμασμό μου.
Η ακοή μου επικεντρωμένη σε όσα ακούω, η όσφρησή μου τόσο γεμάτη από τις νότες της νύκτας και η όραση μου επικεντρωμένη στον ενορχηστρωτή και στη μη λεκτική επικοινωνία του με τα μέλη της χορωδίας. Οι αέρινες μα στιβαρές κινήσεις των χεριών του καθοδηγούν τους χορωδούς, οι κινήσεις των χειλιών του απόλυτα συγχρονισμένες με το χορωδιακό τραγούδι, η σκηνική του παρουσία σε καθηλώνει.
Και η απολαυστικότατη παράσταση έφθασε στο τέλος της με τον ενορχηστρωτή να με εντυπωσιάζει ακόμα μία φορά στο σύντομο λόγο του που απευθύνει στο κοινό. Δεν ξεχνά να ευχαριστήσει κανέναν παραδίδοντας μαθήματα συνεργασίας, ομαδικότητας.
Σας ευχαριστούμε για την ομορφιά της απολαυστικής βραδιάς.