Μία έκθεση εμπνευσμένη από το έργο του Μυταρά

 

Κείμενο: Αναστασία Τσαλκιτζή

Επιμέλεια ανάρτησης: Κλαίρη Μπαράκου

 

 Μοναδική βραδιά ενός Μάρτη που είναι τόσο αναποφάσιστος κι εγώ στους δρόμους της Χαλκίδας απολαμβάνοντας το καθρέφτισμα του φεγγαριού στον πορθμό του Ευρίπου. Η θάλασσα τόσο ήρεμη, τόσο ατάραχη, τόσο αρμονική  με τον κόσμο που σεργιανίζει μιλώντας, με τον κόσμο που απολαμβάνει γουλιές αχνιστού ροφήματος προσφέροντας νότες  γεύσεων στη συντροφικότητα της στιγμής.

 Το τέλος του σύντομου βιαστικού περίπατου η αίθουσα Αριστοτέλης στο Δημαρχείο της πόλης. Ναι, για μία ακόμη φορά η ψυχρή δίχως χρώμα αίθουσα έχει μετατραπεί σε μία όμορφη gallery. Το Εργαστήρι Τέχνης Χαλκίδας για μία ακόμα φορά εκπλήσσει με τα εκθέματα των σπουδαστών του. 

Η φράση της δασκάλας των σπουδαστών: «Είμαστε στη διάθεσή σας για οτιδήποτε θελήσετε να ρωτήσετε» το έναυσμα για τη μεταξύ μας συζήτηση.

Μία έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Δημήτρη Μυταρά. Τα γλυπτά έχουν βασιστεί σε πίνακες του;

-Ναι, είναι κομμάτια από τα έργα του που οι σπουδαστές σκέφτηκαν:  “αν ήταν γλυπτό εκείνος πως θα το ζωντάνευε”; Κι έτσι ο καθένας αποφάσισε να δουλέψει το κομμάτι που του κέντρισε το ενδιαφέρον. 

-Με  τι υλικό έχουν δουλέψει; Πηλό ή γύψο; Δυσκολεύομαι να καταλάβω.

-Εκτός από το κομμάτι που είναι δουλεμένο σε άλφα – μπλοκ (το γνωστό οικοδομικό υλικό) τα υπόλοιπα είναι σε γύψο. 

-Δημιουργούν το σχέδιο πάνω στο υλικό και μετά;

-Μετά αρχίζουν να αφαιρούν, δημιουργώντας το πρώτο βάθος και συνεχίζουν αφαιρώντας υλικό για να δημιουργήσουν τις εικόνες. Έτσι δημιουργείται η ψευδαίσθηση του βάθους. Πρώτα θα δημιουργήσουν την εικόνα που θέλουν με πηλό, μετά θα δημιουργήσουν το καλούπι και τέλος θα χαράξουν- σκαλίσουν στο υλικό.

-Κι είχα πάντα την απορία πως  δημιουργεί ο γλύπτης το έργο. Η δουλειά του έχει τόσα πολλά στάδια, μέχρι το τελικό αποτέλεσμα.

-Ο γλύπτης Χαλεπάς έπλαθε πρώτα σε πηλό και στη συνέχεια σκάλιζε. 

-Τι ηλικία έχουν οι σπουδαστές του τμήματος;

-Φέτος  στο τμήμα εντάχθηκαν και νέα άτομα ρίχνοντας το μέσο όρο ηλικίας του τμήματος. Ο μικρότερος σπουδαστής μας είναι 18 και ……. 

-Πόσο διάστημα φοιτούν στο τμήμα; 

-Έχουμε μαθητές που σπουδάζουν 9 χρόνια 

-Δηλαδή είναι μία σπουδή που δεν τελειώνει ποτέ;

-Ακριβώς 

-Ποιος ο λόγος που στο τμήμα οι μαθητές είναι μόνο μεγάλοι;

-Ο κυριότερος λόγος είναι οικονομικός. Οι μεγάλοι αποφάσισαν έχοντας ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις τους να στερηθούν κάτι άλλο και να επενδύσουν σε αυτό που τους ευχαριστεί.

 Το τηλέφωνο της που χτυπά τόσο επίμονα μου προσφέρει τον απαραίτητο χρόνο να περιηγηθώ για μία ακόμα φορά στην αίθουσα, κοιτώντας όμως αυτή τη φορά με διαφορετική ματιά τα εκθέματα. Οι γραμμές τους τόσο έντονες και ταυτόχρονα τόσο απαλές σαν χάδι. Οι φιγούρες στην ακινησία τους τόσο εύπλαστες. Τα πρόσωπα, τα σώματα, τα ζευγάρια ζωντανεύουν με την ποικιλία των γραμμών κι η ένταση στο αποτύπωμα της γραμμής προσδίδει ηρεμία, σκληρότητα, κίνηση, ύφος…… κι εγώ αποχωρώ ευχαριστώντας για τη μοναδικότητα του περιπάτου μου. Ενός περιπάτου που συνάντησε ένα κομμάτι τέχνης.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *