Κείμενο: Νίκος Μπάνος
Επιμέλεια ανάρτησης: Κλαίρη Μπαράκου
Σήμερα θα σας μιλήσω για έναν φτωχό και μόνο cowboy που γεννήθηκε 7-7-1943 στην Κυψέλη. Ο πατέρας του αντιστασιακος, κυνηγημένος από τους Γερμανούς και πηδωντας από ταράτσα σε ταράτσα, κρύβεται στο σπίτι της συντρόφου του και έτσι γεννήθηκε ο Λουκιανός Κηλαηδονης για να γίνει ο μικρός ήρωας και μετά ο άρχοντας της Κυψέλης.
Από μικρό δεν τον χωράνε τα σχολεία και ετοιμάζεται για Χαμηλές πτήσεις αρχικά και μετά δραπετεύει με την Ντόλυ για τα βουνά, όταν τα πράγματα γίνονται σκούρα, δείχνοντας το δρόμο της ελευθερίας. Οι μουσικές του ανησυχίες τον οδηγούν σε ένα μουσικό δρόμο όπου επανασυνδέει τον Αττίκ με τον Κ. Γιαννίδη αλλά και με την τζαζ, κάντρυ και σουίνγκ.
Το ’70 γράφει μουσική για την παράσταση της Κ. Μητροπούλου, Η Πόλη. Τραγούδι Μ. Μητσιάς, Β. Μοσχολιού. Το ’72 κυκλοφορεί το δίσκο Κόκκινη Κλωστή, στίχοι Ν Γκάτσος, τραγούδι Δ. Γαλάνη Μ. Μητσιάς. Το 73 μπαίνει στο πολιτικό τραγούδι με τα Μικροαστικά και το ’75 με τα Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας και στίχους Γ. Νεγρεπόντη.
Εν τω μεταξύ γράφει για 10 χρόνια μουσική για το ελεύθερο θέατρο. Το ’78 κυκλοφορεί ο δίσκος Ένας φτωχός και μόνος κάου μπόυ που τον απογειώνει αλλά η αποθέωση έρχεται με το Πάρτυ της Βουλιαγμένης όπου οι ειδικοί το αποκάλεσαν Ελληνικό Γουνστοκ. Εκεί 100.000 λάτρεις του Λουκιανού τον αποθεώνουν πάνω στην πλεούμενη σκηνή, κάτω απ’ τό φεγγάρι, μαζί με τον Δ Σαββόπουλο, Β. Γερμανό Γ. Νταλάρα, Α. Μάνου, Μ. Ζορμπαλά, κ.α. Εκτός από τους τυχερούς, χιλιάδες κόσμος, ακινητοποιημένοι μέσα στα Ι Χ επί της Βουλιαγμένης θα ακούσουν τη συναυλία ραδιοφωνικά. Η αρχή της ουράς ήταν στη Συγγρού!!
Οι πτήσεις του Λουκιανού συνεχίζονται και μετά το “Πάρτυ της Βουλιαγμένης” με πιλότο τον Λουκιανό και αμέτρητους συνεπιβάτες όλους εμάς που τραγουδώντας μαζί του το, Ένα φιλάκι είναι λίγο, Θα κάτσω σπίτι, Αρχίζει το ματς, τον ακολουθούμε στη μουσική του απογείωση για να μας δείξει μαγευτικές εικόνες της Αθήνας του ’60 με τα “θερινά τα σινεμά μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά”, προειδοποιωνας μας ότι κάπου… ο χρόνος τελειώνει!
Την επόμενη πτήση θα την κάνει τελικά μόνος του, σαν φτωχός και μοναχικός κάου μπόυ, τραγουδωντας το ομώνυμο τραγούδι αρπάζει το άλογο του στις 7- 2- 1917 και χάνεται στα βουνά με την Ντόλυ όπως το είχε πει.
Καλό ταξίδι κάου μπόυ της καρδιάς μας και μη μας ξεχνάς. Στείλε μας με τη Ντόλη κανένα τραγουδάκι, καλό ταξίδι.