Κείμενο: Αναστασία Τσαλκιτζή
Επιμέλεια ανάρτησης: Κλαίρη Μπαράκου
Απογευματάκι Παρασκευής και τρεις άνθρωποι προσπαθούν να δημιουργήσουν. Ένα χαρτόκουτο, εφημερίδες, γυψοταινίες, κόλλα μπλέκονται – ανακατεύονται με κέφι μεράκι, αγάπη, πειράγματα, κουβέντα…… Οι εφημεριδένιες μπάλες το μαγικό συστατικό μας και ένα βουνό γεννιέται. Κάτασπρο, γεμάτο υγρασία, άψυχο, ψεύτικο ζωντανεύει στο χάδι του χρωματισμένου σφουγγαριού.
Βράχος, άγονος, στέρφος, πασπαλισμένος χιόνι προκαλεί τον ορειβάτη να τον κατακτήσει, προσκαλεί τον ορειβάτη να θαυμάσει τη μοναδικότητα της θέας, προκαλεί τον ορειβάτη να σηκώσει το χέρι για ν’ αρπάξει ένα κομμάτι από το φόρεμα το γαλανού ουρανού και εμείς κομμάτια του alonaki press αναμένουμε το ταξίδι στις 7 κορφές.
Αυτό λοιπόν το ταξίδι ξεκίνησε στην στολισμένη μ΄ αρώματα νοσταλγίας, στην στολισμένη μ΄ αρώματα γιορτής αίθουσα του συλλόγου “Τ΄ Αλωνάκι”. Η Χριστίνα Φλαμπούρη και η Μαρία Ρουσάκη, οι ξεναγοί της διαδραστικής αφήγησης. Η Μαρία με την ήρεμη – ζεστή φωνή της διαβάζοντας αποσπάσματα του παιδικού βιβλίου ξεκινά κάθε φορά το ταξίδι και η Χριστίνα πλέκει τις αναμνήσεις της με αυτό.
Ναι, ναι πολύ σωστά καταλάβατε η Χριστίνα θέλοντας να ξεπεράσει το φόβο της για τα ύψη, αποφάσισε πως πρέπει να κατακτήσει τις 7 ψηλότερες βουνοκορφές στις 5 ηπείρους. Ακραίο; ριψοκίνδυνο; μοναδικό; δεν ξέρω μα σίγουρα ήταν μαγικό μιας και εκτός από τη θεραπεία της φοβίας της κατέκτησε τις αρετές της Ελπίδας,της Ομαδικότητας, της Φροντίδας, της Αποδοχής,της Αφοσίωσης, του θάρρους, της Επιμονής και της Υπομονής. 
Κι εγώ ταξιδεύοντας μαζί τους ένιωσα και πάλι μικρή όπως τότε που στα γόνατα της γιαγιάς ρουφούσα την κάθε της λέξη από τα παραμύθια της και κάπως έτσι σίγουρα ένιωσαν όχι μόνο οι μικροί μας θεατές, αλλά και οι ενήλικες που καταγράφοντας τους στόχους τους σε μικρά χρωματιστά σημαιάκια είτε ζωγραφίζοντας είτε γράφοντας φυτεύουν στην κορφή τους δικού μας δημιουργήματος τη δική τους σημαία χαρίζοντας του λίγη από την αστερόσκονη του δικού τους παραμυθιού.