Κείμενο: Αντώνης Σαμαρτζής
Επιμέλεια ανάρτησης: Κλαίρη Μπαράκου
Όταν βρέθηκα για πρώτη φορά στο εξωτερικό η έκπληξή μου ήταν μεγάλη γιατί δεν είδα πουθενά περίπτερα! Πόσο υποανάπτυκτοι ήταν! Μα χωρίς περίπτερα;;;
Ο πατέρας μου διατηρούσε για χρόνια περίπτερο δίπλα στο σχολείο του Μύτικα και για χρόνια αποτελούσε ουσιαστικά το κυλικείο του.
Τα καλοκαίρια αναλάμβανα να καλύψω ώρες και έκανα επέκταση δραστηριότητας με ανταλλαγή Μικι Μάους, Μικρό Κάουμπόη κλπ. περιοδικά. Τελικά, μετά από 2 διαρρήξεις την τρίτη φορά του έβαλαν φωτιά καταστρέφοντάς το ολοσχερώς.
Το περίπτερο είναι μια ελληνική πατέντα. Μια ξύλινη απλή τετράγωνη κατασκευή κίτρινη συνήθως για να μην πέφτουν επάνω τα αυτοκίνητα. Εσωτερικά χωρούσε μόνο μια καρέκλα για τον περιπτερά.

Αρχικά γύρω στο 1889 ήταν μικρά καπνοπωλεία, τα οποία εμφανίστηκαν αμέσως μετά την πρώτη ίδρυση του Ελληνικού κράτους στο Ναύπλιο. Δόθηκαν άδειες για την λειτουργία τους σε αναπήρους και θύματα πολέμου. Η άδεια αυτή μεταβιβάζεται σε συγγενείς πρώτου βαθμού όταν αποβιώσει ο δικαιούχος.
Το κύριο εμπόριο των περιπτέρων αρχικά ήταν τα τσιγάρα, σπίρτα και τα ψιλικά (καραμελικά, τσίχλες, μπισκότα, σοκολάτες) αλλά και ότι είχε ανάγκη ο τόπος . Θυμάμαι τις κλωστές «Πεταλούδα» σε ανεμάκια και μασουράκια, αλλά και πόσο προχώ με τα προφυλακτικά «Φλουρί» σε συσκευασία όπως η τσίχλα «λίρα»! Αργότερα προστέθηκαν οι εφημερίδες , τα περιοδικά και τα ψυγεία με τα παγωτά ΕΒΓΑ, ΑΣΤΥ, ΑΓΝΟ κλπ. Βέβαια δεν έλειπαν και τα είδη φαρμακείου (!) τα οποία πωλούνταν ακόμα και ένα ένα χάπι! Ασπιρίνη, Αλγκόν, Αλκασέντζερ, αλλά και κινίνο!!!
Ποιος ξεχνά τα τηλέφωνα με τους μετρητές…
Σήμερα έχουν μετεξελιχθεί σε μίνι μάρκετ και έχουν σχεδόν τα πάντα! Όμως οι άδειες καταργούνται και τα περίπτερα εξαφανίζονται. Σε κάποια χρόνια θα μείνουν σαν ανάμνηση της μεταπολεμικής εποχής.