Κείμενο: Νίκος Μπάνος
Επιμέλεια ανάρτησης: Κλαίρη Μπαράκου
Σαν σήμερα παίχτηκε μια τραγωδία στα Τέμπη, με το χειρότερο σενάριο. Μια τραγωδία που την παράσταση πλήρωσαν αθώα παιδιά με το αίμα τους. και οι υπαίτιοι αυτής της τραγωδίας, ένα χρόνο μετά, είναι στις θέσεις τους, γιατί επιμένουν πως έφταιξαν μόνο οι δύο φύλακες που είναι τώρα φυλακή, λες και αυτοί έφαγαν τα λεφτά που μας έστελνε η Ευρώπη για τον εκσυχρονισμό και την ασφαλή κίνηση των τραίνων.
Σε τι χώρα ζούμε Θεέ μου!! Τι ντροπή, μια χώρα, χρόνια τώρα σαν τραίνο ακυβέρνητο, που οι μηχανοδηγοί της λένε ξετσίπωτα ότι τα ελληνόπουλα πρέπει να θυσιάζονται για να αναβαθμιστούν οι γραμμές των τραίνων!! Βλέπεις ότι παραχαράσουν και την παράδοση, γιατί για να στεριώσει το γεφύρι της Άρτας θυσιάστηκε η γυναίκα του πρωτομάστορα και όχι ανυποψίαστα παιδιά. Στην Αυλίδα θυσιάστηκε η Ιφιγένεια, η κόρη του Αγαμέμνονα, άλλες εποχές αλλά ήθη και έθιμα.
Και αυτή τη δικαιοσύνη από τυφλή την κατάντησαν μονόφθαλμη και αλλήθωρη.Ευτυχώς μέσα απ’ το σκοτάδι ξεπετάγονται κάτι ηρωικές ψυχές, κάτι μανάδες που δεν καταλαβαίνουν τίποτα και τα βάζουν με όλους, που συγκλονιζουν με τα λόγια τους το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που τρίβει τα μάτια του γι αυτά που γίνονται εδώ και που είναι από ότι φαίνεται η μοναδική ελπίδα να δικαιωθούν οι απελπισμένες μανάδες που στέγνωσαν τα δάκρυα τους.
Πέρα όμως από την ντροπή και την αγανάκτηση, τι σύμπτωση(!) σαν σήμερα το 1943 μέσα στη γερμανική κατοχή, όπως απαγγέλει ο Άγγελος Σικελιανός, όλη η Ελλαδα ακουμπάει στο φέρετρο του μεγάλου μας ποιητή Κωστή Παλαμά και την ώρα που το φέρετρο εναποτίθεται στο χώμα, ο Άγγελος Σικελιανός απαγγέλει το ποίημα του”Παλαμάς”
Ηχήστε οι σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα…
Βογκήστε τύμπανα πολέμου… Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !
Σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα!
(Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/495)
Οι ναζί αξιωματικοί παρόντες για τον φόβο των Ιουδαίων, καταθέτουν στεφάνι που έστειλε, αεροπορικώς ο Χίτλερ – βλέπεις αγαπούσε τα ελεύθερα πνεύματα! Σε λίγο το πλήθος συγκινημένο τραγουδούσε τον Εθνικό Ύμνο τιμώντας έτσι τον μεγάλο εθνικό ποιητή μπρος στους εμβρόντητος ναζί αξιωματικούς.
Τι μεγαλείο ψυχής, τι περηφάνια !! Όμως αυτό που με προβληματίζει είναι γιατί για να νιώσουμε περήφανοι πρέπει να ξεφυλλίζουμε προς τα πίσω την ιστορία; Οι μεγάλοι ήρωες και οι μεγάλοι ποιητές όπως ο Κωστής Παλαμάς θα μας φωτίζουν για πολλά χρόνια και αυτό το φως δεν θα αφήσει το σκοτάδι να φωλιάσει στις ψυχές μας αν και σήμερα είναι μια δύσκολη μέρα που όλοι και όλα κρίνονται, όλοι και όλα ανατρέπονται!
Ας ακολουθήσουμε λοιπόν τα λόγια των ποιητών.
” Ομπρός βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω απ’ την Ελλάδα.
Ομπρός παιδιά και δεν βολεί μοναχός του ν΄ανέβει ο ήλιος.,,,”