Κείμενο: Αναστασία Τσαλκιτζή
Επιμέλεια ανάρτησης: Κλαίρη Μπαράκου
Η αφίσα της εκδήλωσης του Εκπολιτιστικού Μορφωτικού Συλλόγου Ξηρόβρυσης με τίτλο, «Ο Καραγκιόζης χοροδιδάσκαλος», έλκει την προσοχή μου και η απόφαση μου, στιγμιαία, να την παρακολουθήσω.
Γνωρίζω ελάχιστα την περιοχή και με οδηγό το gps του κινητού πασχίζω να ανακαλύψω τον ιερό ναό της Αγίας Σοφίας. Βγαίνοντας από το παρκαρισμένο αυτοκίνητο στην αλάνα της περιοχής η ματιά χαϊδεύει τη νησιωτική πλευρά της Χαλκίδας. Είναι τόσο όμορφη, φωταγωγημένη. Το καλωσόρισμα της νυχτιάς εκπληκτικό.
Το λιμάνι της, ο σταθμός των τρένων, οι δυο της γέφυρες, το απέραντο γαλάζιο του Ευβοϊκού, τα αραγμένα κότερα και το δροσερό αεράκι συνοδοιπόροι της βραδιάς .
Η εισροή του κόσμου μεγάλη και τα ελάχιστα καθίσματα γεμάτα κι εγώ αποφασίζω να γευτώ τη βραδιά καθήμενη στο πεζούλι του πεζοδρομίου. Στη γωνιά της μικρής φωταγωγημένης σκηνής το θέατρο σκιών έτοιμο, «πηγαδάκια» ανθρώπων που αντάμωσαν ανταλλάσσοντας τα εφήμερα νέα τους, χορευτές έτοιμοι, ο Δημήτρης Ελευθερίου επί σκηνής και όλοι αναμένουμε την έναρξη .
Το καλωσόρισμά του ζεστό, ο λόγος του σύντομος και παρουσιάζει το Μάριο Σέγγο το 18χρονο νεαρό. Το νεαρό της ηλικίας του κεντρίζει ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον μου. 
Πώς άραγε θα εμπλέξει τον Καραγκιόζη; Θα παρακολουθήσουμε μία παράσταση Καραγκιόζη και θα απολαύσουμε χορούς της δικής μας παράδοσης; Μα οι στιγμιαίες απορίες παύουν στο άνοιγμα της αυλαίας.
Ο Καραγκιόζης επί σκηνής διεκδικεί τη θέση χοροδιδασκάλου Ελευθερίου. Το στιβαρό ηχόχρωμα του νεαρού, οι εναλλαγές των φωνών, οι κινήσεις δίνουν ζωή στις άψυχες φιγούρες σκορπώντας νότες χαμόγελου στο κοινό κι εγώ το μόνο που σκέφτομαι, εντάξει θα δω δύο παραστάσεις μία θεάτρου σκιών και μία παρουσίασης χορού παράδοσης.
Η εμπλοκή όμως του Δημήτρη στο διάλογο των πρωταγωνιστών ανατρέπει τόσο την εξέλιξη της βραδιάς! Ο μεταξύ τους διάλογος, τα σύγχρονα – δροσερά κείμενα του νεαρού καραγκιοζοπαίχτη αποδίδουν με μαεστρία το ύφος του Καραγκιόζη. Οι παρουσιαστές της βραδιάς, Καραγκιόζης – Δημήτρης εναρμονισμένοι, πλέκουν το παρουσιαζόμενο άρωμα ελληνικής παράδοσης τόσο διαφορετικά!
Με συναρπάζει το ταξίδι στις περιοχές της πατρίδας μας, με ταξιδεύει στο νεαρό της ηλικίας μου η μελωδία των Ιονίων νησιών, με θαυμασμό απολαμβάνω την προσφερόμενη εμψύχωση σε κάθε μέλος της ομάδας του με την παρουσία του επί σκηνής καθ΄ όλη τη διάρκεια της παράστασης, με μαγεύει η ανταπόκριση των μελών της ομάδας του, με ικανοποιεί ο χώρος που αφήνει στους μαθητές του να παρουσιάσουν τη δουλειά τους, με γοητεύει η διάθεσή του να πειράζει τους πάντες απαλλάσσοντάς τους από το άγχος της βραδιάς.
Το ταξίδι στα χορευτικά μοτίβα και μουσικά ακούσματα, διαφορετικό, ζεστό, φιλικό κάνοντας την παράδοση κομμάτι της καθημερινότητας μας και ο κόσμος επικροτεί με το χειροκρότημά του.
Μα το ταξίδι τελείωσε κι εκείνος επί σκηνής κάνει το δικό του απολογισμό. Στο δικό του απολογισμό δύο κουβέντες του μου αρέσουν ιδιαίτερα: “Οι μαθητές μου θέλω να γίνονται καλύτεροι από μένα” κι ότι “αν και κάποιοι διαφωνούν, εγώ θα συνεχίσω να διαφημίζω την πόλη μου συμμετέχοντας σε τηλεοπτικές εκπομπές.”
Σ’ ευχαριστούμε για την όμορφη βραδιά ευχόμενη ολόψυχα να συνεχίσεις να χορεύεις και να εκπαιδεύεις το μέλλον της χώρας μας.