Κείμενο: Αγγελική Μούντριχα
Επιμέλεια ανάρτησης: Κλαίρη Μπαράκου
Η Κύκλια ανα-παλαίωση ξεκίνησε, ή μάλλον είχε ξεκινήσει χρόνια τώρα, κι εμείς ανανεωθήκαμε μεθώντας με τις εικόνες, τους ήχους, ακόμα και τα αρώματα που «τα δοχεία» του Αλωνακίου μας άφησαν να γευτούμε αυτές τις δυο μέρες.
Ένα ταξίδι στον χρόνο και στη λαογραφία της χώρας μας το οποίο δεν έχει τέλος. Πάνω στη σκηνή παρουσιάστηκαν αυτές οι αξίες για τις οποίες παλεύουν οι σύγχρονες κοινωνίες και προσπαθούν να επιβάλουν ως κάτι ξένο και πρωτοποριακό. Μόνο που μέσα από την παράδοσή μας και τον τρόπο που αυτή μετουσιώνεται στις παραστάσεις του συλλόγου, οι ίδιες αξίες φτάνουν αβίαστα στο μυαλό μας και γίνονται βίωμα: η αποδοχή, η διαφορετικότητα, ο σεβασμός, η εξάλειψη της έμφυλης ανισότητας, η αλληλεγγύη…
Τα βήματα που πατήθηκαν εντυπωσιακά, μα πιο εντυπωσιακά ακόμα ήταν η ενέργεια και τα χαμόγελα των συμμετεχόντων. Και πώς να μην είναι άλλωστε, όταν πρότυπό τους είναι ο «Πατέρας του Αλωνακίου» Δημήτρης Λιανοστάθης, όπως αναφέρθηκε στο σύντομο αφιέρωμα που παρουσιάστηκε από τους δασκάλους, «τα πρώτα του παιδιά», οι οποίοι όχι μόνο συνεχίζουν, αλλά αφήνουν το δικό τους ξεχωριστό αποτύπωμα στην ιστορία του συλλόγου και στην παράδοση του τόπου.
Το ιστορικό θέατρο της Δόρας Στράτου αποτέλεσε το σημείο αναφοράς της πρώτης μέρας των εκδηλώσεων. Η αναφορά αυτή μέσα από τρεις σημαντικές προσωπικότητες, τον κ. Φραγκίσκο Τζιωτάκη, τον κ. Βαγγέλη Δημούδη και την κα. Γιώτα Πανταζή, που η ιστορία τους είναι συνυφασμένη με την πορεία του θεάτρου, μας γέμισε συγκίνηση και μας θύμισε ότι πάντα πρέπει να θυμόμαστε από που ξεκινάμε και να βαδίζουμε με σεβασμό προς το μέλλον.
Ανυπομονούμε για την επόμενή μας συνάντηση στους Κουρκουλούς στις 9/7 και θυμόμαστε την υπόσχεση της δημάρχου για ένα μεγαλύτερο θέατρο, μιας και είτε ο συγκεκριμένος χώρος για Το Αλωνάκι έχει μικρύνει είτε οι θεατές του έχουν αυξηθεί.