Κείμενο: Νίκος Μπάνος
Επιμέλεια ανάρτησης: Κλαίρη Μπαράκου
Σαν σήμερα, 2 Σεπτέμβρη 2021 πέταξε με τις τεράστιες φτερούγες του ο Αρχάγγελος της Ελληνικής μουσικής, ο μπροστάρης του αγώνα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία. Άξιος σημαιοφόρος της ειρήνης των λαών μετά τον Γ. Λαμπράκη που πήρε τους στίχους του Ελύτη, του Σεφέρη, του Αναγνωστάκη, του Νερούντα και πολλών άλλων ποιητών και τους έντυσε με νότες που ξεσήκωσε τους καταπιεσμένους της γης.
Τη δεκαετία του ’60 και του ’70 οι χούντες είχαν γίνει της μόδας για να σώσουν τους λαούς. Τότε που ” τα ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλακών’ η σκλαβιά ” ο Μίκης αλώνιζε όλη την Ευρώπη και όλο τον κόσμο τραγουδώντας με τη φωνή της Μ. Φαραντούρη “για σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους” και το τραγούδι “της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ” και ο κόσμος συνεπαρμένος πέταγε μαζί του σε ένα άλλο κόσμο.
Γεννημένος το 1925 στη Χίο, ο πατέρας του Κρητικός από το Γάλατα Χανίων, με τη μητέρα του να ‘χει μικρασιατικές ρίζες, δεν μπορούσε παρά να ποτιστεί από δύο ποτάμια πολιτισμού που τον καθόρισαν και τον ενέπνευσαν, να γίνει ο άνθρωπος σύμβολο που σημάδεψε τη δεκαετία του ’60 και του ’70 τα πολιτιστικά και πολιτικά πράγματα στην Ελλάδα.
Το μουσικό του έργο τεράστιο ανά τον κόσμο έδωσε ώθηση στα προοδευτικά κινήματα της εποχής. Η φωνή του ασυμβίβαστη ακούγονταν πάντα καθαρή και ξάστερη μέσα στην ομίχλη των πολιτικών συμβιβασμών που τιμούσαν την Ελληνική σημαία συνήθως μόνο στις παρελάσεις. Σήμερα ημέρα μνήμης για το μεγάλο μας Μίκη, μόνο μια ευχή τραγούδι του ταιριάζει.
“…στον άλλο κόσμο που θα πας,
κοίτα μη γίνεις σύννεφο κι άστρο μικρό της χαραυγής… “
Ωραίο κείμενο. Μπράβο!!!