Συνέντευξη: Μάρθα Θεοδωρακοπούλου
Επιμέλεια ανάρτησης: Κλαίρη Μπαράκου
Με αφορμή την έναρξη της νέας χορευτική χρονιάς «του Αλωνακίου» η θεατρολόγος, κα Ιωάννα Σταματίου, μου αφιέρωσε λίγο από τον χρόνο της για να μου αποκαλύψει αυτή την ιδιαίτερη σύνδεση ανάμεσα στο θέατρο, το δημοτικό τραγούδι και τον λαϊκό πολιτισμό.
Πώς γεννήθηκε η ιδέα της δημιουργίας του τμήματος «θέατρο και δημοτικό τραγούδι»;
Σα συνέχεια της άριστης συνεργασίας μας και αφού είχε ήδη δοκιμαστεί τα τελευταία χρόνια μέσα από διάφορες δράσεις του συλλόγου μας και φυσικά μέσα από το Πολιτισμικό Σχολειό μας, με χαρά και τιμή για την εμπιστοσύνη που πάντα μου δείχνει, δέχτηκα πριν 2 χρόνια μια νέα πρόταση-πρόκληση από τον πολυμήχανο δάσκαλό μας τον κ. Δημήτρη Λιανοστάθη, να χτίσουμε από κοινού σιγά σιγά μια σχέση ανάμεσα στη μουσική, το χορό και τον λόγο. Τον θεατρικό λόγο! Ο κ. Δημήτρης, που κατέχει μια βαθιά γνώση της λαϊκής μας παράδοσης, της δημοτικής ποίησης και φυσικά των παραδοσιακών χορών και χωρίς αυτόν τίποτα δε θα ήταν το ίδιο, κι εγώ, ως θεατρολόγος και εκπαιδευτικός Θεατρικής Αγωγής, έχουμε βαλθεί να βρούμε και να αναδείξουμε τα νήματα που φωτίζουν και ενώνουν το θέατρο με τη λαϊκή παράδοση και να τα ταιριάξουμε με την αισθητική μας. 
Ξέρουμε για μάθημα θεατρικής αγωγής. Τι διαφορά και ομοιότητα έχει η δράση θέατρο και δημοτικό τραγούδι; Τι είναι αυτό που κομίζει;
Ομαδικότητα, σύνδεση, απελευθέρωση, συνενοχή, θεατρικό παιχνίδι, αυτοσχεδιασμός, διακριτοί ρόλοι, τύποι & χαρακτήρες, δραματοποίηση, συνείδηση του εαυτού ως μονάδα αλλά και ως μέρος ενός αδιάσπαστου συνόλου, εμπιστοσύνη…: όλα αυτά είναι λέξεις-κλειδιά της θεατρικής αγωγής αλλά και γενικά της θεατρικής πράξης. Βασικά δομικά στοιχεία με τα οποία χτίζεται η σχέση μας με το θέατρο και με τους άλλους, τους συνανθρώπους-συμπαίκτες μας, είτε είμαστε παιδιά, είτε ενήλικες. Διαφοροποιείται μόνο λίγο ο κώδικας του μηνύματος, ανάλογα με την ηλικία. Άλλωστε το θέατρο πάνω απ’ όλα είναι Παιχνίδι! Η ομάδα Θέατρο & Δημοτικό τραγούδι εμπερικλείει όλες αυτές τις αρχές και πάνω σε αυτές εργάζονται τα μέλη της, με στόχο να φέρει μια πρόταση προς πειραματισμό και σύμπραξη του θεατρικού λόγου με τεχνήματα της Λαϊκής παράδοσης. Να δοκιμάσει και να ενώσει.
Τι ευελπιστείς να αποκομίσουν οι μαθητές-ηθοποιοί του τμήματος;
Στο νου μου έρχονται αμέσως κάποιες φράσεις που είχα την τύχη να μου εμπιστευθούν «μαθητές-ηθοποιοί» του τμήματος και στις οποίες θεωρώ κρύβεται η ουσία αυτού που κάνουμε: «Περιμένω πώς και πώς να έρθει η μέρα της θεατρικής ομάδας» , «Είναι η ψυχοθεραπεία μας», «Ξεχνάω τα πάντα όση ώρα είμαι εδώ», «Παίζω»! «Έχω αρχίσει να ξεπερνώ το φόβο της έκθεσης», «Είναι κάτι που το κάνω για τον εαυτό μου»… Πέρα από αυτό, τα όσα αναφέραμε για τη θεατρική πρακτική φυσικά αποτελούν το πεδίο της εργασίας μας όλη τη χρονιά! Ευελπιστώ οι μαθητές μας να φεύγουν κάθε φορά χαρούμενοι και γεμάτοι με κάτι νέο. Το θέατρο άλλωστε έχει την ικανότητα να μας δένει με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο.
Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια για το τμήμα;
Μια θεατρική ομάδα είναι ένας ζωντανός οργανισμός που προχωρά και εξελίσσεται σύμφωνα με τη διάθεση και τις δυνατότητες. Δοκιμάζουμε πολλά διαφορετικά πράγματα γύρω από το πεδίο Θέατρο- Δημοτικό τραγούδι – Δημοτική ποίηση, Μουσική, Κίνηση. Κάθε φορά η δυναμική της ομάδας είναι αυτή που δείχνει τον δρόμο κι εμείς είμαστε εκεί για να την αφουγκραστούμε. Για να υπάρξει θέατρο χρειάζεται τουλάχιστον ένας ηθοποιός και τουλάχιστον ένας θεατής. Το υλικό που έχουμε να δουλέψουμε είναι αμέτρητο!
Πώς είναι η συνεργασία σου με τις άλλες δράσεις του συλλόγου;
Στο θέατρο μπορούν να συναντώνται και να συν-λειτουργούν όλες οι τέχνες: η μουσική, τα εικαστικά, ο χορός. Ο Αριστοτέλης μας έμαθε ότι η τραγωδία γεννήθηκε από τον Διθύραμβο: ένα αυτοσχέδιο δηλαδή τραγούδι, με χορό και μουσική, με χαρακτήρα θρησκευτικό, αφού ψαλλόταν για τον θεό Διόνυσο. Η συνεργασία λοιπόν της ομάδας με τις άλλες δράσεις και τους δασκάλους των ομάδων αυτών, ήρθε ως φυσική απόρροια του εγχειρήματος (οι βάσεις προϋπήρχαν βέβαια όπως είπαμε) και δε θα μπορούσε να σταθεί και να ανταποκριθεί στον τίτλο «Θέατρο & Δημοτικό τραγούδι» χωρίς την αμέριστη βοήθεια και ενθουσιώδη συνεργασία όλων!
Ο λαϊκός πολιτισμός σχετίζεται και πώς με το θέατρο;
Ο λαϊκός πολιτισμός βρίθει λογοτεχνικών κειμένων (δημοτική ποίηση, θεατρικά έργα κλπ), τραγουδιών και φυσικά εθίμων, στοιχείο που περιέχει το συμβολισμό και τη μίμηση. Εκεί έχει τις ρίζες του και το λαϊκό θέατρο. Σε αυτά τα έθιμα υπάρχει μεγάλη θεατρικότητα αν το καλοσκεφτούμε. Μεταμφιέσεις, αντικείμενα, αυτοσχέδιος λόγος…Ακόμα, ολόκληρη η δημοτική ποίηση, μέσα από τις παραλογές, τα ιστορικά γεγονότα, τους μύθους και τους θρύλους που μας παραδίδονται από την προφορική κυρίως παράδοση μας δίνει ατελείωτες δυνατότητες για θεατρική δημιουργία, αυτοσχεδιασμό και έρευνα.